心结

晨钟

                                 心结

                                                文/风儿

                                           把些许无奈
                                           留在古诗词里的寻觅
                                           让紊乱了的韵律
                                           送给渐渐远去的猿啼
                                           一杯邀月的淡酒
                                           斟满了大漠的落日
                                           抽刀断水
                                           挡不住落花的流逝。

                                           写下的文字里
                                           不再有感叹和哀怨
                                           即便炊烟染透了暮色
                                           对着渐瘦的弯月
                                           也不去幻求那千里婵娟
                                           留下的在心里
                                           只是岁月的萦绕
                                           还有那理不清的缠绵。

                                           今来古往的故事
                                           是一个个沉甸甸的心结
                                           时光的风疏雨骤
                                           磨不掉它固有的颜色
                                           敲击着心弦的句子
                                           即便可以让人忘情的唏嘘
                                           仍留下剪不断，理还乱
                                           一个无言的评说。

梅州一道

需要多写。写什么？写你所见所闻所感。

晨钟

罗柏林 发表于 2014-9-14 22:20
问好。

谢谢！

晨钟

欣赏超然 发表于 2014-9-14 11:17
这心结不小。言之心结，即是不能洒脱地放下，总还有千丝万缕的联系扯不断。定是记忆深深，印记脑海了。但愿 ...

谢谢品读！

晨钟

犀子 发表于 2014-9-14 10:40
问好

谢谢！

晨钟

里西湖的王维 发表于 2014-9-14 08:59
留在古诗词里的寻觅
是否去掉的?

谢谢指教！

罗柏林

问好。

欣赏超然

这心结不小。言之心结，即是不能洒脱地放下，总还有千丝万缕的联系扯不断。定是记忆深深，印记脑海了。但愿能将心结解开，阳光每天。

犀子

问好{:soso_e160:}

里西湖的王维

留在古诗词里的寻觅
是否去掉的?

让紊乱的韵律是否改为
把纷乱的韵律,



整首读来少点新意